παραπτέρωσις

-ώσεως, ἡ, Μ

1. (για οικοδομή) τό να έχει παράπτερον*

2. τό να κατασκευάζει κανείς παράπτερον* σε οικοδομή και ιδίως σε ναό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παράπτερον, μέσω ενός αμάρτυρου ρ. *παραπτερῶ].